Kalbin En Çok Kendini İçeri Buyur Ettiğinde Açılır

Sevgilim,
Kalbin var ya, o kıymetli kalbin,
...kendini içeri buyur ettiğinde genişler en çok.
Çaresizce sevgi beklediğin anda gelmeyen sevgiyi kendine verdiğinde,
Saklanmadan, bir cesaret kalbinin içini açıp gösterdiğinde,
Masumiyeti, galibiyete tercih ettiğinde,
Kendi filtrenden değil de sevginin gözlerinden görebildiğinde,
‘Seni seviyorum’u, ‘Ya sen?’ diye sormadan söyleyebildiğinde,

​Gözlerini ayırmadan karşındakinin gözlerine kilitlediğinde,
En gergin anında nefes alıp karşındakine alan açabildiğinde,
‘Şu an alana ihtiyacım var’ diyebildiğinde,
Kendin kadar karşındakini, karşındaki kadar kendini önemsediğinde,
Düştüğün yerden kalkmak için yardım istediğinde genişler kalbin.
Ve sarılabildiğinde senden hiç de haz etmeyen o eski dostunun göğüs kafesine,
Affedemeyeceğini sandığın her şeye bir gün saf şefkat hissedebildiğini gördüğünde,
Seni kafesinde tutan düşünceleri bir bir gönderdiğinde,
Tüm dünya ‘Yapamazsın’ diye bağırırken ‘Kendine güvenmeyi seçtiğinde’,
Korkundan korkmayıp gözlerinin içine içine döndüğünde,
Nefes alıp verdiğinde, o bir daha nefes almadan önceki an var ya; işte o an kendini sonsuzun kucağına doğru teslim ettiğinde... ...genişler kalbin.
Sen yeter ki kendini içeri buyur et.

Ruhum fısıldadı.
Yeni Ay. İstanbul. Temmuz 2019.

---