Sevgili,
Biliyorum sıklıkla sevgiden ve şefkatten bahsediyorum. Kalbin rehberliğinden, kucaklaşmadan. Fakat sana şunu söylemeliyim ve bugün bir kez daha anladım ki ‘Ben herkesi sevemiyorum.’ Bu sabah bazı kontroller için Aydın’da Devlet Hastanesi’ne gittim. Keşmekeş, karmaşa, cehalet, kurnazlık, sırada birbirinin önüne geçmeye çalışan insanlar, insanları azarlayan görevliler, çoğunluğu hastalığın kaynağı ile değil geçici çözümü ile ilgilenen ve günde 100 kişiyi muayene etmekten ve insan görmekten bıkmış doktorlar... Hastanede 3 saat kaldık annemle ve gerçekten neredeyse hasta ayrıldık. Aklıma Yogi Bhajan’ın sutralarından biri düştü eve dönüş yolunda: ‘Karşında gördüğün kişi sensin.’ ☀️ Herkesi sevemediğimi bir kez daha kendime ‘itiraf ederken’ karşımda gördüğüm kişinin/kişilerin benim yansımam, aynam olduklarını söyleyen master’ın sözlerini nasıl anlamalıyım? Ya da herkesi sevememe halinin getirdiği utanç ve suçluluk duyguları ile ne yapmalıyım? Kalbim yanıtladı: ❤️ İnsan, hayatta kalmak için çeşitli stratejiler geliştiriyor. Bu stratejiler tıpkı yapışkan kabuklar gibi kişinin özünü hapsediyor. Herkesi sevmek demek herkesin ego kararlarını, hayatta kalmak için geliştirdiği stratejileri, bir başkasına zulüm etme isteğini örneğin kabul etmen gerektiği, tüm bunlara sevgi göstermek zorunda olduğun anlamına gelmiyor. Haksızlığa hayır demek, zor durumda olanı korumak için bazen öne çıkman gerekiyor. Burada ana kıstas kişinin varlığına değil dayattığına karşılık gereken duruşu sergileyebilmek ve bunu yaparken ‘şiddetsiz’ olabilmek. Merkezinde kalıp tepkisellikle değil yanıt vererek haksızlığa dur diyebilmek. Böylece karşındakinin kendi içinde yarattığı yansımayı görüp bunu dönüştürmek için de şans yakalarsın. Karşındaki sensin çünkü sende karşındakinin tavrına ait bir yansıma oluşuyor. Sana bunu görmen, hem verdiğin yanıttan hem de vermediğin tepkiden ötürü kendini tanıman için şans tanıyana teşekkür etmek sevgi değil de nedir? Egoyu değil de bütüne hizmet eden özü sevmek değil de nedir? Haksızlığa boyun eğme ama büyük resmin önünde eğil. Sevgi işte budur. Karşındakini senden görmek, yaratılanı Yaratan’dan ötürü sevmek işte budur. Sat nam.
0 Comments
Leave a Reply. |
Yazar'Benim gibi kendisini azıcık da olsa garip hisseden birileri varsa bu satırları okuyan bilmeli ki: Ben, Ben'im, Biz, Bir'iz ve hayatın tek anlamı Ol'duğum(uz) gibi Ol'abilmek. Arşivler
Mayıs 2020
Kategoriler |