Kendime Notlar Ozgun Blog
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI

Gelincik Olma Hayali

6/5/2018

0 Comments

 
Pamuk tarlalarını yeni sürmüşler,
Taşlarını ayıklayıp, tohumları atmışlar,
Minik minik yeşillenmiş tarlalar.
O pamuklar büyüyecek,
Dikenli bitkilerin içinden yumuşacık pamuk çıkacak kısa zaman sonra
Bir Ege akşamında memleketime bir daha aşkla bakıyorum.
Ne işim var İstanbul’da şarkısı kaldığı yerden çalıyor içimde,
Ne zaman bırakıp geleceğim?
Bu iki aşkın arasında kalmışlığımı tarlaların yanındaki kırmızı gelinciklere anlatıyorum.
Gelincikler kırmızı siyah bakıyor,
İşleri güçleri rüzgarda salınmak ne de olsa
Dünyadan zarafetle geçmek için ne harika bir görev rüzgarda salınmak
Gelincik olasım geliyor.
Tuğlalardan yapılmış evlere dokunuyorum gözlerimle,
Eski olana ayrı bir aşkla atıyor kalbim
Kirlenmemiş geliyor eski olan, dost geliyor.
Sütten şişmiş memeleriyle inekler özgürce köy sokaklarında dolanıyor.
Yağmurun ıslattığı toprağın kokusunu içime çekiyorum.
Yeşile dönmüş küçük süs havuzlarıyla çay bahçelerinde içilen acımsı çayların tadı geliyor ağzıma,
Pijamasının üzerine kravat takarak rakıya saygısını gösteren dedemi hatırlattığından belki
Kasketleri ve fötr şapkaları seviyorum.
Arabada pencereden kafamı uzatıyorum çocukluktan beri
Araba gitsin ben izleyeyim, koklayayım, hayran kalayım,
Köylü kadınların toprağı çapalarkenki azminden ilham alayım,
Mobiletlerin sesleriyle bir ritm tutturayım.
Pembe zakkumlar almış başını yürümüş
Begonviller açmış; pembe ve mor bağırıyor bahçe duvarlarından ve tabi balkonlardan sere serpe kendini hayata sunarak
Nar çiçekleri de açmış
Esen rüzgardan esirgiyorum hepsini
Yağmur kokusunda güvende hissediyorum kendimi
Dudaklarıma en çok kara dut rengi yakışıyor
Havada pike yapan bir leylek gördüğümde ‘Bu sene çok seyahat edeceğim’ diye seviniyorum
Leylek yuvalarında bebek görür müyüm diye hala bakıyorum
Tahta sandalyeler ve dörtlü oyun masalarıyla kıraathaneler tıka basa erkek dolu
Kadınlar tarlalarda toprakla konuşadursun
Ben akşamın kalbine sığınıyorum
Tren yollarını hala seviyorum
Ve trenle seyahat etmenin tıngır mıngır ninnisini
Bir Ege akşamında memleketime bir daha aşkla bakıyorum
Ne işim var İstanbul’da şarkısı kaldığı yerden çalıyor içimde
O şarkıyla İstanbul’a dönüyorum
Bu kez burada bir minik mola verip yola yeniden koyulmak üzere
Yol beni çağırdıkça yürümeye devam ediyorum
Hep içimde gelincik olma isteği
Rüzgarda salına salına.
1-6 Mayıs, Aydın&İstanbul.
0 Comments

Birileri Kalbini Kırmadan Önce Kimdin Sen?

6/5/2018

0 Comments

 
Resim
Kimdin sen? 
Birileri gelip kalbini kırmadan önce yani?
Nelere gülerdin mesela?
Nasıl bakardın insanların gözlerinin içine?
Nasıl sever, nasıl sarılırdın?
Kalbin daha mı yavaş yoksa daha mı hızlı atardı?
Yanakların ne renkti?
Dudaklarından hangi sözler dökülürdü?
Nasıl öperdin bir dostu, bir sevgiliyi?
İyimserliğin aklının nerelerinde çiçek açardı?
Çizdiğin resimler daha mı renkliydi?
Elbise giymeyi sever miydin?
Ağzınla bir ritim tutturup sessizlikte dans etmeyi?
Oyun oynar mıydın kendinle?
Uyanınca aklına ilk ne gelirdi birileri kalbini kırmadan önce?
Kahvaltıda ne yerdin?
Filmlere önceden de ağlar mıydın?
Ya şiirlere?
Karnından kalbine uzanan o boşluğun nasıl acıyla dolabileceğini bilir miydin?
Ya kalkan taşımanın dayanılmaz ağırlığını?
Tüy gibi hafif miydin yoksa?
Umut etmeye inanır mıydın hep? 
Kimdin sen birileri gelip kalbini kırmadan önce?
Hatırla ve çağır o Sen’i.
Gel saf halim.
Gel neşem.
Gel coşkum.
Gel ışığım.
Gel keyfim gel.
2 Mayıs, Aydın.

0 Comments

Civciv

6/5/2018

0 Comments

 
Resim
Her yaz başında bir kutu ipek böceğim ve en az 3-4 tane civcivim olurdu çocukken. Kağıt keseler içinde onları eve itinayla getirişim zihnimde öyle canlı ki...

Bu tatlı anının kokusunu, sıcaklığını, tavan yapmış duygularımı ve o civcivlerin yumuşacık tüylerini, o benekli ipek böceklerinin üzerini kaplayan incecik deriyi gözlerimi kapar kapamaz tümüyle hissedebiliyorum ❤️

Her gün dut yaprakları toplamak ve civcivlerimi beslemek en heyecan verici maceramdı. 

​Bir canın yaşamından sorumluluk duymak. Onların ‘annesi’ gibi hissetmek kendini.
Büyümelerini, kozalarına girmelerini izlemek.
Benim için en keyifli ‘birlikte yaşam’ deneyimlerinden biriydi...
Son günlerde doğayla daha fazla birlikte oluyorum ve kalbim ısınarak, sıcacık bir küre halinde göğüs kafesimde pır pır atarken başka bir şey daha hissediyorum: Civciv ve ben, şu zeytin ağacı ve ben, tepemde uçan kelebekler ve ben ve tabi ipek böcekleri ve ben aynı bedeni paylaşıyor gibiyiz. 
Öyle birlikte yaşar gibi değil de bütünmüşüz, birmişiz, biz birbirimizmişiz gibi... Sanki hücrelerim onlarda farklı şekilde beden bulmuş, sanki ben ağaç olsam, kelebek olsam, civciv olsam böyle görünürmüşüm gibi. Kendimi onlarda görmek gibi.
Öyle bir hal ki, toprak da, su da, bu gökyüzü de dokunduğumda bedenimin bir parçası gibi.
Bugün civciv avucumda, kalbi pır pır atıyor. Düşünsene dev bir yaratık seni avucuna alıyor. Parmaklarımın ucundan sevginin akışını izliyorum. 
Karnımda uçuşan baloncuklar var. 
Heyecan ve sevgiden delirdiğimde salıyor bedenim o baloncukları.
Tadını çıkarıyorum, keyfini sürüyorum bir canla bir olmanın o aklımı başımdan alan neşesini.
İyi ki diyorum, iyi ki bu bedende bu sevgiyi deneyimleyebilmek için kalmaya devam ediyorum. 
Her şeye değer diyorum. 
Tüm karanlığın içinden geçmeye değer... Yeter ki hayatın şarkısı kalbimde mırıl mırıl çalmaya devam etsin.
Yeter ki yaz koksun böyle ve civcivlerin minik kalplerinin atışında bütünlüğü hissedeyim, genişleyeyim, sevgiden çıldırayım.
Gerisi, baloncuklar, baloncuklar, baloncuklar.
Gerisi hep sevgi ☀️
1 Mayıs 2018, Aydın

0 Comments

    Yazar

    'Benim gibi kendisini azıcık da olsa garip hisseden birileri varsa bu satırları okuyan bilmeli ki: Ben, Ben'im, Biz, Bir'iz ve hayatın tek anlamı Ol'duğum(uz) gibi Ol'abilmek.

    Arşivler

    Mayıs 2020
    Nisan 2020
    Şubat 2020
    Ocak 2020
    Aralık 2019
    Kasım 2019
    Temmuz 2019
    Haziran 2019
    Mayıs 2019
    Şubat 2019
    Ocak 2019
    Aralık 2018
    Kasım 2018
    Ekim 2018
    Ağustos 2018
    Temmuz 2018
    Mayıs 2018
    Nisan 2018
    Mart 2018
    Eylül 2017
    Ağustos 2017
    Temmuz 2017
    Mart 2017
    Aralık 2016
    Kasım 2016
    Ekim 2016

    Kategoriler

    Tümü

    RSS Beslemesi

Powered by Create your own unique website with customizable templates.