Kendime Notlar Ozgun Blog
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI

Sen Bozuk Değilsin

31/1/2020

0 Comments

 
Resim
​Sevgilim, kalbim ♥️
Kendi kaosundan, krizlerinden, karanlığından geçerken kendini kaybolmuş, saplanıp kalmış ve çaresiz hissedebilirsin.
.
Geçmişte, spiritüeller bu karanlık duygulardan ‘arınmaya’ çalıştı ve bu yalnızca her şeyi daha kuru ve gerçekten, hayattan uzak bir noktadan izlemelerine neden oldu.
Onlardan kurtulmaya çalışmak kendi içini boşaltmak gibi.
.
SEN BOZUK DEĞİLSİN 🌱
Karanlıktan geçtiğin için, öfkeyi, kıskançlığı, utancı, suçluluğu, isteksizliği, yorgunluğu, bezginliği hissettiğin için kendini bozuk ya da iflah olmaz hissetmeyi yavaşça bırakmaya niyet et.
Anla:
İnsansın. İnsansın. İnsansın. 💫
.
Karanlığında debelenme sevgilim.
Aç kollarını kendine sıkıca sarıl ve ışığı davet et.
Daha fazla ışığın gelmesinin tek yolu karanlığına şefkat göstermek.
Yorgunluğuna rağmen sarılmak kendine en acıyan yerinden.
Duygularını körüklemek yerine onlara evine gelmiş misafirler gibi davran ve bunu hisseden yanına fısılda:
‘Seni anlıyorum.’ ‘Seni ve acını görüyorum.’
‘Ben yanındayken tüm duyguları yaşaman güvenli.’
‘Zamanında böyle hissetmiştin ama hala böyle hissetmeye ihtiyacın var mı?’
‘Senin için ne yapabilirim?’
Ve derin nefesler al bunları söylerken.
Bedeninde karanlığın sıkıştırdığı yerlere doğru nefes al ve gevşet kendini.
.
Denge hali geldiğinde o zaman yükseltici duygularına dokunabilirsin işte.
Çünkü o duyguları karanlıkta tutan bileşenleri yüzeye yani ışığa davet ederek bertaraf etmiş olursun.
Ve yol böyle devam eder.
Sabırla.
Şefkatle.
Yükselerek.
.
İllüstrasyon: bedelgeuse.

0 Comments

Geçmişin İzleri

29/1/2020

0 Comments

 
​Şehrin eski binalarının üzerine müzik serpiyorum,
Dökülmüş sıvalarına, çukurlu yollarına,
Sevimsiz bir dev gibi yükselen yeni apartmanlara;
Şalvarla dolaşan, beyaz eşarplı kadınlarına,
ve saçları fönlü olanlarına,
Çocuğunu çekiştirenlerine,
Mobiletinin hemen yanında, kahvehanelerde sigarasına sarılan ve koşuşturan adamlarına,
Pazar yerlerine,
Çaycılarına, esnaflarına ve çarşılarına,
Yolun yanında uzun bir kolye gibi uzanan turunç ağaçlarına,
Antik şehre,
Bulutların ardındaki güneşe,
Kahverengi, sarı ve yeşilin her tonundaki dağlarına,
Taşları ayıklanmış tarlalarına,
Bir dolmuşun içinde,
Çocukluğumun Aydın’ına müzik serpiyorum.
.
Ve bu kez bambaşka gözlerle bakıyorum geçmişimin izlerine.
Çocukluğum, ergenliğim ve her geliş gidişimde yaşadıklarım,
Neyi görmek istersem onu görüyorum,
Görmek istediklerimle müzik serpip,
Kendi oyunumu oynuyorum.
.
Göğüs kafesimin içinden bakıp görüyorum sevgilim,
Daha hafifim artık,
Artık daha hafifim.
.
29 Ocak 2020. Aydın.
0 Comments

Seni Sen Yapan Ne?

8/1/2020

0 Comments

 
Resim
​Hayatın telaşı terk edip gitseydi seni,
Ödenecek faturalar, kiralar,
Yanıtlanacak e-mailler,
Aklında dönüp duran felaket senaryoları,
Korkular,
Endişeler,
Riskler,
Analizler,
Beklentiler,
Özlemler uçup gitseydi şimdi,
Acıkmasaydın da mesela hiç,
Geçmişin peşini bıraksaydı,
Gelecek diye bir şey olmasaydı,
‘Kim olurdun?’ dedi.
Ne kalırdı senden geriye?
Seni sen yapan ne?
.
Ocak 2020.

0 Comments

Yeşil

8/1/2020

0 Comments

 
Resim
Avucuma düşen tüyleri ceplerime sıkıştırdım,
Kalbimin fermuarı sonuna kadar açıktı.
Oradan dışarı çıkan ışıktı.

Umut, karnımdan boğazıma doğru dans ediyor,
Yorulsa da yeniden kalbin ritmine tutunuyor.
Her dalga yükseldiği gibi alçalıyor.
Denizlerin eteklerinden minik taşlar topluyorum ondan.
Dalgaların inişine ve yükselişine şahitliklerine güvendiğim için,
Hatırlamak için.
İndiğim yerden yükseleceğimi ve yükseldiğimde yeniden inebileceğimi.
Hayatın inişlerini ve çıkışlarını hatırlamak için.

Zeytin ağaçları yaz kış hep yeşil
Dallarına baykuşlar saklanmıştı, gece vakti gördüm.
Dünya yanarken bazı şeyler yeşil kalacak sevgilim,
Silahlar, bombalar patlarken birileri hep kalkan olacak iyi olana,
Biz yeşil tutacağız onları,
Kuruyan, yanan ne varsa ellerimizle, gözlerimizle, sözlerimizle, şarkılarımızla koruyacağız.

İyileşmeye inanıyorum, kabusları hayra yormaya.
Cebimdeki tüyleri sarıldığım kalplere kanat yapmak için biriktiriyorum
Artık başka öykülerin kalemi olmaya doğru kulaç atıyorum.

Aydın, Ocak 2020.
Eser: Abdülmecid Efendi Köşkü-İçimdeki Çocuk Sergisi

0 Comments

Hafif

5/1/2020

0 Comments

 
ResimNova ile. Urla'da.
en kendimi alıp, içimin ve dışımın farklı yerlerine çok taşıdım sevgilim.
Doğduğumdan beri kendimi taşımayı öğretiyorum kendime,
Ve anladım ki sık sık başkalarının duygularını kendimin sanıyorum,
Sırtımda dünyayı, ciğerimde başka nefeslerin ritmini taşıyorum zaman zaman.
Bazense bir kuş gibi hafifim,
Yanında oturuyor gibi görünüyorum belki sana,
Oysa ben maviye boyalı devranda bembeyaz kanat çırpıyorum.
Zihnimin kıvrımlarında, iyi bildiğim ve yeni inşa ettiğim yerler var.
Özgürlüğümün, zihnimdeki o kıvrımlarda yalnızca bana ait bir senfoni olduğunu anlıyorum.
Enstrüman, nota, şef, ses, hepsi ben.
Beklentisizce sevmeyi hayattaki beklentilerimden ayırmayı öğreniyorum.
Sevginin o değişmez özünde kalıp
Kendi ihtiyaçlarımı aynı sevgiyle karşılamayı.
‘Seni kendimden ayırmıyorum, kendimi senden anlıyorum.’
Yol böyle ilerliyor, virajlı virajlı.
Ben böyle büyüyorum.

Sıkıldım beylik laflarından insanların,
Çok spiritüel genellemelerden sıkıldım.
Aynı kutuya sokmak isteyen yollar da insanlar da bana göre değil.
Hiç bana göre olmadı aslında.
Uyumum, vahşiliğe gösterdiğim saygıdan.
Satır araları olmayan, başka anlamlara gelmeyen cümlelerle,
Dosdoğru, dümdüz, olduğu gibi konuşuyorum seninle.
Olduğum gibi duruyorum karşında.
Hüznümle, kahkamla, aklımın almadığı ve kalbimin bildiği ile.
Öyle olduğum gibi.

İzmir-Aydın Ocak 2020.

0 Comments

    Yazar

    'Benim gibi kendisini azıcık da olsa garip hisseden birileri varsa bu satırları okuyan bilmeli ki: Ben, Ben'im, Biz, Bir'iz ve hayatın tek anlamı Ol'duğum(uz) gibi Ol'abilmek.

    Arşivler

    Mayıs 2020
    Nisan 2020
    Şubat 2020
    Ocak 2020
    Aralık 2019
    Kasım 2019
    Temmuz 2019
    Haziran 2019
    Mayıs 2019
    Şubat 2019
    Ocak 2019
    Aralık 2018
    Kasım 2018
    Ekim 2018
    Ağustos 2018
    Temmuz 2018
    Mayıs 2018
    Nisan 2018
    Mart 2018
    Eylül 2017
    Ağustos 2017
    Temmuz 2017
    Mart 2017
    Aralık 2016
    Kasım 2016
    Ekim 2016

    Kategoriler

    Tümü

    RSS Beslemesi

Powered by Create your own unique website with customizable templates.