Her yaz başında bir kutu ipek böceğim ve en az 3-4 tane civcivim olurdu çocukken. Kağıt keseler içinde onları eve itinayla getirişim zihnimde öyle canlı ki... Bu tatlı anının kokusunu, sıcaklığını, tavan yapmış duygularımı ve o civcivlerin yumuşacık tüylerini, o benekli ipek böceklerinin üzerini kaplayan incecik deriyi gözlerimi kapar kapamaz tümüyle hissedebiliyorum ❤️ Her gün dut yaprakları toplamak ve civcivlerimi beslemek en heyecan verici maceramdı. Bir canın yaşamından sorumluluk duymak. Onların ‘annesi’ gibi hissetmek kendini. Büyümelerini, kozalarına girmelerini izlemek. Benim için en keyifli ‘birlikte yaşam’ deneyimlerinden biriydi... Son günlerde doğayla daha fazla birlikte oluyorum ve kalbim ısınarak, sıcacık bir küre halinde göğüs kafesimde pır pır atarken başka bir şey daha hissediyorum: Civciv ve ben, şu zeytin ağacı ve ben, tepemde uçan kelebekler ve ben ve tabi ipek böcekleri ve ben aynı bedeni paylaşıyor gibiyiz. Öyle birlikte yaşar gibi değil de bütünmüşüz, birmişiz, biz birbirimizmişiz gibi... Sanki hücrelerim onlarda farklı şekilde beden bulmuş, sanki ben ağaç olsam, kelebek olsam, civciv olsam böyle görünürmüşüm gibi. Kendimi onlarda görmek gibi. Öyle bir hal ki, toprak da, su da, bu gökyüzü de dokunduğumda bedenimin bir parçası gibi. Bugün civciv avucumda, kalbi pır pır atıyor. Düşünsene dev bir yaratık seni avucuna alıyor. Parmaklarımın ucundan sevginin akışını izliyorum. Karnımda uçuşan baloncuklar var. Heyecan ve sevgiden delirdiğimde salıyor bedenim o baloncukları. Tadını çıkarıyorum, keyfini sürüyorum bir canla bir olmanın o aklımı başımdan alan neşesini. İyi ki diyorum, iyi ki bu bedende bu sevgiyi deneyimleyebilmek için kalmaya devam ediyorum. Her şeye değer diyorum. Tüm karanlığın içinden geçmeye değer... Yeter ki hayatın şarkısı kalbimde mırıl mırıl çalmaya devam etsin. Yeter ki yaz koksun böyle ve civcivlerin minik kalplerinin atışında bütünlüğü hissedeyim, genişleyeyim, sevgiden çıldırayım. Gerisi, baloncuklar, baloncuklar, baloncuklar. Gerisi hep sevgi ☀️ 1 Mayıs 2018, Aydın
0 Comments
Leave a Reply. |
Yazar'Benim gibi kendisini azıcık da olsa garip hisseden birileri varsa bu satırları okuyan bilmeli ki: Ben, Ben'im, Biz, Bir'iz ve hayatın tek anlamı Ol'duğum(uz) gibi Ol'abilmek. Arşivler
Mayıs 2020
Kategoriler |