Kaos, Endişe ve Depresyon Bağımlılığı

Kaosa, depresyona ve endişeye bağımlı olunabileceğini hiç düşündün mü?
Negatiften beslenme alışkanlığının olabileceğini?
Geçen yıl Avrupa Kundalini Yoga Festivali’nde bağımlılıklarla ilgili katıldığım bir atölyede depresyona bağımlı olduğumu fark etmiştim.

Melankoliye kapılmak ve depresyona girmek benim için bir güven alanı halini almıştı. Ne de olsa hareket bile edemeden donmanın, üzüntünün ve acının içinde kalmanın tanıdık bir yanı vardı. 
Bana korkutucu gelen bu alanın dışına çıkmaktı. 
O tanımadığım alanda kim olacağımı bilemediğim için güvenli alanımda kalıyordum.
(Bunu bilinçle değil farkında olmadan yapıyordum.)
Üstelik bir şeyler yolunda gitmeye başladığında da hep ‘Şimdi kötü bir şey olacak’ hissiyle boğuşuyordum. ‘Her şey bu kadar iyi gidemez’ diyordum. 
Hatta süper bir şey olduğunda içten içe gerildiğimi, bu gerginlikle hiçbir şeyin tam olarak tadını çıkaramadığımı fark ediyordum.
Egom bir nevi bu alanı bırakırsa öleceğini, zarar göreceğini, hazırlıksız yakalanacağını sanıyordu. 
Ve evet kimliğimin depresyona, kaosa, endişeye tutunan yanının ölmesi demekti bu. Tüm bunlara verdiğim muazzam gücü geri almak demekti.
İspanya’da rahatlama üzerine çalıştığımız bir gün bedenimde, zihnimde, duygularımda daha önce hiç tatmadığım bir durağanlık olduğunu fark ettim. 
Kalbim sakin bir ritimde atıyordu. Zihnim o anda ve bomboştu. Kaslarım pamuk gibiydi. Kendiliğinden bir gülümseme vardı sanki bedenimde.
O an içim öyle bulutsuzdu ki gücümü alan o bağımlılık kalıbını en çıplak haliyle gördüm. Şöyle diyordu:
Ölüyor muyum? Hasta mı oldum? Bana neler oluyor? 🤭
Evet bir yanım ölüyordu ve gerçeğime yeniden doğuyordum o an 🌻☀️
Oturduğum yerde biraz daha gevşedim ve bu inancımın bana bugüne kadar sağladığı tüm hizmetler için teşekkür edip nefesimle bedenimden uzaklaştırdığımı hayal ettim.
Hafta boyunca çalışmalara hep bu inancı gözlemleyerek devam ettim.
Sonrasında da inanç kalıbını yakın takibe aldım. 
Günlük pratiğime bu konuda kendi gücümü geri almamı sağlayacak unsurlar ekledim. .
Bol terlemeli egzersiz, meditasyon, beslenme düzenlemeleri, olumlamalar, sosyal çevremden aldığım destek.
Süreç, iniş ve çıkışlarla hala sürüyor.
Sabırlıyım ve işe yaradığını, daha merkezimle olduğumu görüyorum.
Her gün hayata daha fazla güveniyorum.
Her gün hayatın yoganın kendisi olduğunu hatırlayıp anlarda daha uzun nefesler alıyorum.
Daha farkında, daha canlı, daha güçlü ve daha bilinçli yaşamak için.
Sat nam.

---