Kendime Notlar Ozgun Blog
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI

Karıncalara Sor

20/7/2018

0 Comments

 
Resim
​Kalbin sözünü duyduğumu, önüme düşen kuş tüylerinden anlıyorum.
Sözcükler, adımlarımla birlikte omuzlarımdan ayaklarıma doğru dökülüyor.
Onlara demiyorum ‘şu iyi ya da şu kötü’ diye.
Birlikte güzel duranlarını sayfalara yazıyorum.
Bazıları toprağa karışıyor öyle ayak tabanlarımdan akıp.
Sözün gerçeğini duyduğumda saate bakıyorum,
Saatler kendini tekrar ediyor:
11.11, 22.22, 15.15
Onay almış gibi seviniyorum,
​
‘Evren beni duydu’ diyorum.
Sonra ‘Evrenin kendisi benim zaten’ diyorum.
İçim dışımı, dışım da içimi duymuş oluyor.
Tepemde tiz bir ses yeşil papağan,
Gökyüzünde bana bakan bir bulutu yarıp ‘Doğru yoldasın’ diyor.
‘İstersen karıncaya sor’
Karıncalar mutfak penceremin önünden koloni kurdu.
İpek yolu adeta.
Eğilip onları izliyorum. 
Sanki tek tek birbirleriyle selamlaşıyorlar.
‘Karıncadan spiritüel hayvan mı olur ya?’ diyorum.
Ne zaman duygularım sıkışsa evde sular kesiliyor,
Ne zaman enerjim karışsa bir bardak düşüyor elimden tuzla buz.
Telefonumun notlar bölümüne yazıyorum şiirlerimi.
Bazen yolun tam ortasında ilham geliyor.
İlham dediğin bazen görünmüyor ortalarda
Ondan, bana uğradığında dünya umrumda olmuyor.
Açlığım, tokluğum, kalabalıklığım, çokluğum umrumda olmuyor.
Küçük kız çocuklarının saçına taktığı ışıltılı iplikler gibi,
Işığın kelime halini tutup tutup yazıyorum notlarıma.
Yazmak bana iyi geliyor.
Dans etmek bana iyi geliyor.
Güneşe, denize, buluta açmak kalbimi bana iyi geliyor.
Bana iyi gelenlerin listesini yaptım;
Umudu da bana iyi gelenler arasına koydum
Sonra,
Göğüs kafesimi boydan boya açtım.
İçinden yol gibi sözler çıktı.
Kalbimin olduğu yerden geçen yollara çiçek ektim.
Aşkın uzun halinin değdiği yerlere ağaç,
Biraz şiir, biraz resim ve bolca hayal sürdüm üzerine.
Kapadım günlerce.
Usanmadan suladım kalbimi.
Kapandım çiçeklerimin çıktığı yere doğru.
Kendimi anladım.
En sonunda kendimi anladım...
‘Kendim haricinde herkesi mutlu ettim’ yazıyor Kadıköy sahilde,
Yazının altına ‘Sonunda kendi kalbimi mutlu ettim’ yazmak istedim.
İlk durağın yerini kendi kalbim yaptım.
Önüme 11.11’de bir kuş tüyü düştü ve bağırdı yeşil papağan gökyüzünden
Yeni bir yola çıkma zamanım geldi sevgilim; 
İnanmazsan karıncalara sor.
İstanbul-Bodrum Mayıs-Temmuz 2018

0 Comments



Leave a Reply.

    Yazar

    'Benim gibi kendisini azıcık da olsa garip hisseden birileri varsa bu satırları okuyan bilmeli ki: Ben, Ben'im, Biz, Bir'iz ve hayatın tek anlamı Ol'duğum(uz) gibi Ol'abilmek.

    Arşivler

    Mayıs 2020
    Nisan 2020
    Şubat 2020
    Ocak 2020
    Aralık 2019
    Kasım 2019
    Temmuz 2019
    Haziran 2019
    Mayıs 2019
    Şubat 2019
    Ocak 2019
    Aralık 2018
    Kasım 2018
    Ekim 2018
    Ağustos 2018
    Temmuz 2018
    Mayıs 2018
    Nisan 2018
    Mart 2018
    Eylül 2017
    Ağustos 2017
    Temmuz 2017
    Mart 2017
    Aralık 2016
    Kasım 2016
    Ekim 2016

    Kategoriler

    Tümü

    RSS Beslemesi

Powered by Create your own unique website with customizable templates.