Kalbim

Kalbim 16 saat 23 dakikada toplam 71 bin kere atmış. İçimde beni hayatta tutmak için durmadan çalışan kocaman bir makine var. 😻

Gözlerimi kapatıp makineyi dinliyorum. Kalbimin pompaladığı kanın tüm bedenime yayılışı, kanımın sayısız damar aracılığıyla bedenimin her yanına dağılışı, kaslarım, bir hamsterın tekerleği çevirmesine benzer şekilde çalışan organlarım ve çok sevdiğim beynim, cildim... canım bedenim.

Küçükken bir çizgi film vardı hatırlar mısın? Kan hücreleri, ak yuvarlar ve al yuvarlar askerler gibiydi. Beyinde yaşayan sakallı bir dede vardı. Beden yara aldığında askerler o yarayı iyileştirmek için koşardı.

Bedenim bana sadık bir ordu gibi beni hayatta tutuyor. Uyuyorum, uyanıyorum, bazen varlığını unutuyorum ama o beni hiç unutmuyor. 
16 saat 23 dakikada 71 bin kere benim için atan bir kalbim var. Düşündükçe içim şükürle doluyor. 
Sevgili, göğüs kafesimde sinek kuşu gibi benim için çırpınan parçam bana yine hatırlattı bugün: Bu kusursuz makine için, tapınağım için her gün usanmadan ve tekrar tekrar şükretmeliyim aslında. 
​
Nasıl da unutuyorum... Hatırla. Hatırla. Hatırla Nur. 🌻
Kendi tapınağıma, bedenime nasıl daha iyi davranabilirim? Kendimi sadece var olduğum, olabildiğim için takdir edebilir miyim?
Günleri geçsin diye değil de daha doya doya nasıl değerlendirebilirim? Hayatın balını nasıl tadabilirim? Daha da uyanmak, daha fazla hissetmek, daha çok keyif almak için ne yapabilirim? Hayatın müziğini daha fazla nasıl işitebilirim?

Ek Ong Kar Satgur Prasad- Yaratım ve Ben Birim, Hayat Bana Gerçeğin Armağanı.
Bu armağanı daha fazla nasıl kutlayabilirim?
Sat nam.
Not: Doğduğumdan beri (kalp atış hızım sabit gibi düşünürsek) 1 milyar 331 milyon 679 bin 120 kere atmış kalbim ve atmaya devam ediyor... woooww ❤️😻