Kendime Notlar Ozgun Blog
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI
  • YUVAYA HOŞGELDİN
  • KIMIM BEN?
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYONLA RAHATLAMA REHBERİ
  • KUNDALİNİ YOGA VE MEDİTASYON HAKKINDA SSS
  • PODCASTLER
  • TÜRKÇE KRIYA ve MEDİTASYONLAR
  • KENDIME NOTLAR/BLOG
  • KUNDALINI YOGA/BLOG
  • REHBERLI MEDITASYON
  • DEVAM ETMEK
  • YOLUN SARKISI - VIDEOLU SIIR KITABI
  • MANTRALAR
  • KAVUŞMAK İÇİN İRTİBAT
  • BAZI ESKİ ÇALIŞMALAR
  • JAPJI/GURU NANAK
  • KOVA CAGI SADHANA MANTRALARI
  • KURTLARLA KOŞAN KADINLAR OKUMALARI

Tırmanış

27/7/2019

0 Comments

 
ResimKolaj. İstanbul Mayıs*Haziran*Temmuz 2019.
Uzun zamandır bir manzarayı izliyorum... içimde... göğüs kafesimde... çevresinde dönüp dolaşıp tanımlamaya çalıştığım, yükseldiğinde canım acıdığı için hemen gidermeye uğraştığım, ne zaman bitecek diye sorup durduğum yoğun bir kütleyi, bir tepeyi... izliyorum sabırla...
ağır.
soğuk.
hareketli.

Çıkılması imkansız dev bir kayaya, çıplak elle tırmanan bir adamın belgeselini izlemiştim. Önce senelerce kayayı keşfediyor, o kaya üzerinde çalışıyordu. .
‘Ben bunu mümkün değil yapamam’ düşünceleri ile boğuşmuştum bütün belgesel boyunca. ‘Ne olur ölmesin! Ne olur ölmesin!’

İçimdeki o kütleye, aynı o kayaya tırmanmaya hazırlanmış adam gibi senelerdir hazırlandığımı hissettim dün.
Hazır olduğumu ve artık o yanımın ölümünü kabul ederek bu yolu yürüyebileceğimi.

Ve zamansız bir zamanda izlemekten vazgeçip içine girmeye, sınırlarını aşmaya ya da üzerine tırmanmaya cesaret ettim o kütlenin.

Tanımaya çalışmadan oturdum sadece.
Göğüs kafesimden ipe tutunup karanlık bir kuyunun içine dalmak ama her aşamada tamamen güvende olduğunu hissetmek gibiydi.

Dalga dalga hisler kaplarken bedenimi, nefes alırken derinleşmeye, nefes verirken o alanı özgür bırakmaya geçtim. Buna basitçe izin verdi kalbim.

Ve sonrası boşluk oldu. 
Sonrası kurtuluş hissi.
Sonrası veda.

İyileşmeyi yürümek böyle oluyormuş demek ki dedim.
Elime kalemi kağıdı alıp biraz resmini çizdim.
Hafifledim.
Sat nam.

İstanbul, Temmuz 2019.

0 Comments



Leave a Reply.

    Yazar

    'Benim gibi kendisini azıcık da olsa garip hisseden birileri varsa bu satırları okuyan bilmeli ki: Ben, Ben'im, Biz, Bir'iz ve hayatın tek anlamı Ol'duğum(uz) gibi Ol'abilmek.

    Arşivler

    Mayıs 2020
    Nisan 2020
    Şubat 2020
    Ocak 2020
    Aralık 2019
    Kasım 2019
    Temmuz 2019
    Haziran 2019
    Mayıs 2019
    Şubat 2019
    Ocak 2019
    Aralık 2018
    Kasım 2018
    Ekim 2018
    Ağustos 2018
    Temmuz 2018
    Mayıs 2018
    Nisan 2018
    Mart 2018
    Eylül 2017
    Ağustos 2017
    Temmuz 2017
    Mart 2017
    Aralık 2016
    Kasım 2016
    Ekim 2016

    Kategoriler

    Tümü

    RSS Beslemesi

Powered by Create your own unique website with customizable templates.